We kunnen niet anders dan denken aan Couperin en Rameau, wanneer we de pianomuziek van Ravel horen. In zijn zoektocht naar precisie, klaarheid en formele perfectie toonde hij zich de erfgenaam van de Franse barokcomponisten, wier werk niet zelden door een milde melancholie gekleurd wordt. In de zesdelige klaviersuite uit 1917 bracht Ravel niet alleen een serene hommage aan de Franse meesters van weleer, maar ook aan de soldaten die tijdens de eerste wereldoorlog gesneuveld waren. Alexandre Tharaud verbindt hun werk aan dat van Ravels tijd- en landgenoten Erik Satie en Francis Poulenc. De Franse pianist maakte onlangs nog een opgemerkt filmdebuut in het wereldwijd bekroonde Amour van Michael Haneke. Hij speelt er enkele Moments Musicaux van Schubert die in het melancholische programma van zijn recital in Flagey niet mogen ontbreken.

"Tharaud is able to make the leaps from visionary to flippant, sublimely beautiful to downright silly with ease and his willingness to take risks really impresses." (BBC Music Magazine)

Flagey, Festival van Vlaanderen Brussel